Özellikle sinema filmleri ve dijital platform dizileri için hazırlanan müzikler, kendi başına milyar dolarlık bir ekonomi yaratmış durumda. Peki, soruyu net soralım: film müzikleri mi yoksa dizi müzikleri mi daha kârlı?

Film müzikleri, uzun yıllar boyunca müzik endüstrisinin prestijli ama aynı zamanda riskli alanlarından biri oldu. Büyük bütçeli Hollywood filmleri, Hans Zimmer veya John Williams gibi ünlü bestecilerin eserleriyle unutulmaz hale geldi. Bu müzikler, yalnızca filmin gişe gelirine katkıda bulunmakla kalmadı, aynı zamanda albüm satışları, konser turları ve yeniden lisanslamalarla uzun vadeli kazançlar sağladı.

Titanic filminin müziği Celine Dion’un “My Heart Will Go On” performansıyla küresel çapta 30 milyondan fazla satış yaptı. Tek bir şarkı, filmin tanıtımına milyonlarca dolar değerinde bir katkı sundu. Bunun yanında The Lord of the Rings veya Harry Potter serilerinin müzikleri hâlâ konser salonlarını dolduruyor. Bu örnekler, film müziklerinin popüler kültüre damga vurduğunda yıllarca gelir getirebildiğini gösteriyor. Ancak aynı zamanda risk çok büyük. Bir film başarısız olduğunda, onun müzikleri de gölgede kalıyor. Kısacası, film müzikleri yüksek risk – yüksek kazanç modeline dayanıyor. Çok kazandırabiliyor, ama aynı hızla unutulabiliyor.

Dizi müzikleri ise son yıllarda bambaşka bir ekonomik potansiyele dönüştü. Netflix, Amazon Prime, Disney+ ve HBO Max gibi dijital platformların yükselişiyle birlikte dizi müzikleri adeta ikinci baharını yaşıyor. Çünkü diziler, filmlerden farklı olarak uzun soluklu ve bölümlere yayılan bir izleme alışkanlığı yaratıyor. Bir dizi, örneğin Stranger Things, sadece hikâyesiyle değil, kullandığı müziklerle de popülerleşebiliyor. 1980’lerden seçilen şarkılar, dizinin atmosferini güçlendirirken aynı zamanda Spotify listelerinde yeniden zirveye çıkabiliyor. Kate Bush’un “Running Up That Hill” şarkısının 2022’de dizide kullanılmasının ardından dünya çapında yeniden hit haline gelmesi, bunun en çarpıcı örneklerinden biri.

Burada kritik nokta şu: dizi müzikleri, uzun vadeli bir telif zinciri yaratıyor. Her sezon yeni şarkılar, her bölüm farklı lisanslamalar ve global izleyici kitlesiyle sürekli bir gelir akışı söz konusu. Ayrıca diziler, tekrar tekrar izlendiğinde müziklerin her defasında telif kazandırması, film müziklerine göre daha sürdürülebilir bir gelir modeli oluşturuyor.

Müzik lisanslama ekonomisine baktığımızda, dizilerin film müziklerine göre daha istikrarlı kazanç sunduğunu söylemek mümkün. Çünkü dizilerde bölüm başına müzik ihtiyacı daha yüksek. Bir filmde ortalama 15-20 parça kullanılabilirken, 10 bölümlük bir dizide bu sayı katlanarak artıyor.

Üstelik dijital platformlar, küresel çapta yayın yaptığı için müzik lisanslama anlaşmaları çok daha geniş bir coğrafyayı kapsıyor. Bir Türk bestecinin Netflix dizisine yaptığı müzik, aynı anda 190’dan fazla ülkede yayınlanabiliyor. Bu da hem telif gelirlerini hem de bestecinin global görünürlüğünü artırıyor. Bu açıdan bakıldığında diziler, daha az riskle daha fazla “sabit gelir” potansiyeli taşıyor.

Film müzikleri hâlâ prestijli ve hızlı kazanç getirebilecek bir alan. Ancak dizi müzikleri, lisanslama sayesinde uzun vadeli ve düzenli bir nakit akışı sağlıyor. Özellikle streaming çağında, dizilerin sürekli tüketilmesi bu avantajı daha da güçlendiriyor.

Ekonomi diliyle söylersek, film müzikleri yüksek riskli hisse senetlerine, dizi müzikleri ise düzenli temettü ödeyen hisselere benziyor. Film müzikleri, doğru zamanda doğru projede yer alındığında devasa kazanç getirebilir. Ancak diziler, her bölümde yeni fırsatlar sunduğu için daha güvenilir bir gelir modeli sunuyor.

Netflix ve benzeri platformların yaygınlaşması, müzik endüstrisinde de oyunun kurallarını değiştirdi. Artık sadece bir şarkının popüler olması değil, o şarkının uzun vadede bir hikâyeye bağlanması önem taşıyor. Ve bu bağlamda, ekonomik açıdan baktığımızda dizilerin müzikleri, filmleri geride bırakmaya başlamış durumda.