Üstün Dökmen, nesilden nesle aktarılarak neredeyse gelenekselleşmiş açmazları bir bir göz önüne serip etkili çözüm önerileri sunuyor ve istismar konusuna bambaşka bir açıdan bakıyor. Aile evini bir türlü terk edemeyen yetişkin çocukları sorumluluklarıyla yüzleştiriyor.

 

Okurun, adına bakarak kitapta gençlerin topyekûn suçlandığı düşüncesine kapılmaması gerektiğinin altını çizen Dökmen, bu kitapta ergenlik dönemini geçmiş, kendi iradeleri dışında işsiz oldukları veya çeşitli nedenlerle, mecbur kaldıkları için anne-babalarıyla oturmak durumunda kalan gençlerden söz ediyor. Son günlerde gençlere yönelik haksız bir ortam olduğunu da belirtiyor ve “Z kuşağı diye bir şey yoktur,” diyor. X,Y,Z kuşağı kavramlarının bilimsel bir değeri olmadığı gibi bilimsel psikoloji literatüründe de yerinin olmadığına ve buna göre ortada denetlenmesi, adam edilmesi gereken bir genç kuşak olmadığına dikkat çekiyor.

 

Bu kitapta sadece bazı gençlerin, bazı aşırı talepkâr ve öfkeli gençlerin (onların da ergenlik ötesi yaşlarda oldukları belirtilmektedir) durumu ele alınıyor.